39. De kandidaten kunnen aangeven wat Hume bedoelde met de uitspraak dat “de rede de slaaf is van de passies” en uitleggen wat het belang van dat inzicht is in verband met het idee van de vrije wil als zelfverwerkelijking.

Hume's gevleugelde uitspraak "rede is slaaf van de passies" komt erop neer dat de mens een bundel van talloze verlangens is. Door middel van de rede kun je enkel een redenatie in elkaar zetten hóé je de verlangens kunt bevredigen. Volgens Hume heeft de rede dus enkel een instrumentele functie: zij dient de macht (je verlangens). Als we Hume's redenatie volgen is onze wil de uitkomst van een 'berekening'; een weging tussen verschillende verlangens waarbij het sterkste verlangen onder aan de streep tevoorschijn komt. Uit vrije wil handelen is dus enkel je sterkste verlangen volgen. Volgens Hume is er ook helemaal geen ‘zelf’, en daarmee is het idee van zelfverwerkelijking dus onzin. Alsof je een paard in de heide gaat zoeken terwijl er geen paard is, sterker nog: er is helemaal geen heide!